تشخیص چهره راهی برای شناخت و شناسایی چهره انسان از طریق فناوری هوش مصنوعی است.

یک سیستم تشخیص چهره از المان های بیومتریک برای ترسیم ویژگی های صورت از یک عکس

یا فیلم استفاده می کند. این اطلاعات را با یک پایگاه داده از چهره های شناخته شده مقایسه می کند تا

مطابقت لازم را پیدا کند. تشخیص چهره می تواند به تأیید هویت شخصی کمک کند ، اما همچنین باعث

افزایش مشکلات در حریم خصوصی می شود.انتظار می رود بازار تشخیص چهره در سال 2022 از 4

میلیارد دلار در سال 2017 به 7/7 میلیارد دلار رشد کند. این بدان دلیل است که تشخیص چهره انواع

برنامه های تجاری را دارد و می توان از آن برای همه چیز از نظارت گرفته  تا بازاریابی استفاده کرد.

شناسایی و تشخیص چهره چگونه در هوش مصنوعی کار می کند ؟

همه ما در تشخیص چهره افراد آشنامانند دوستان و خانواده خوب هستنیم و آن را به راحتی انجام می دهیم

شما ویژگی صورت این افراد مانند چشمان، بینی، دهان و غیره را می شناسید و از روی این مشخصات

چهره ها را شناسایی می کنید. اساسا سیستم های تشخیص چهره هم به همین روش کار می کنند، اما در مقیاس

وسیعتر و با استفاده از الگوریتم ها این کار را انجام می دهند. هر جایی که شما چهره ای می بینید سیستم های

تشخیسص چهره داده می بینند. این داده ها قابل ذخیره و دسترسی هستند. به عنوان مثال ، طبق یک مطالعه

دانشگاه جورج تاون ، نیمی از بزرگسالان آمریکایی تصاویر خود را در یک یا چند پایگاه داده تشخیص چهره

ذخیره می کنند که سازمان های اجرای قانون می توانند در آن جستجو کنند.

مراحل تشخیص چهره

اولین مرحله با گرفته شدن تصویر چهره از یک عکس یا فیلم شروع می شود. چهره شما امکان دارد که به

صورت تکی وجود داشته باشد و یا در جمعیت قرار گرفته شده باشد. چهره شما می تواند تمام رخ و یا سه رخ

باشد. در دومین مرحله نرم افزار تشخیص چهره هندسه چهره شما را می خواند. از جمله عوامل اصلی که خوانده

می شود می توان به فاصله بین چشم و فاصله از پیشانی تا چانه اشاره کرد. این نرم افزار نشانه های صورت را

شناسایی می کند که شامل 68 مورد می باشد که برای تشخیص چهره شما کلیدی هستند. و در نتیجه مشخصات

خاص چهره شما ثبت می شود.در مرحله سوم مشخصات چهره شما که اکنون به صورت یک فرمول در آمده است

با پایگاه داده مقایسه می شود همنطور که قبلا اشاره کردیم  114 میلیون آمریکایی تصاویر چهره خئد را در پایگاه

داده پلیس دارند و در سال 2018 FBI به 412 میلیون تصویر چهره دسترسی داشته. در چهارمین و آخرین مرحله

تصمیم گیری در مورد چهره شما انجام می شود و ممکن است که چهره شما با یکی از عکس های درون

پایگاه داده هم خوانی داشته باشد.

چه کسانی از هوش مصنوعی و تشخیص چهره استفاده می کنند؟

بسیاری از افراد و سازمان ها  از فناوری تشخیص چهره استفاده می کنند.برای مثال به برخی از آنها

اشاره می کنیم. سازمان امنیت ملی آمریکا از فناوری تشخیص چهره در فرودگا هها استفاده می کند تا

افرادی که مشکلات ویزایی دارند و یا تحت پیگرد قانونی  قرار دارند شناسایی شوند.مقامات گمرک در

فرودگاه بین المللی واشنگتن دالس اولین دستگیری خود را با استفاده از تشخیص چهره در آگوست 2018

انجام دادند ، و یک شیادی را که قصد ورود به کشور را داشت دستگیر کردند. گروه دیگری که از این

فناوری استفاده می کنند سازندگان تلفن های همراه است که در محصولات خود از آن استفاده می کنند.

شرکت اپل  برای اولین بار از تشخیص چهره جهت باز کردن قفل تلفن در Iphone X استفاده کرد

در مراکز تحصیلی حضور و غیاب دانش آموزان و دانشجویان با این فناوری کنترل می شود.فیس بوک

از یک الگوریتم برای تشخیص چهره هنگام آپلود عکس در سیستم عامل خود استفاده می کند. این شرکت

رسانه های اجتماعی از شما می پرسدکه آیا می خواهید افراد موجود در عکس های خود را برچسب گذاری

کنید. اگر بله بگویید ، پیوندی به نمایه های آنها ایجاد می شود. فیس بوک می تواند چهره ها را با دقت

98 درصد تشخیص دهد. برخی از کمپانی ها در قسمت ورودی و مناطق امنیتی که هر کسی اجازه ورود

ندارد هم از فناوری استفاده می کنند. فروشگاه ها، خطوط هوایی و بازاریابن هم نمونه ای دیگر از کسانی

هستند که از سیستم های تشخیص چهره استفاده می کنند.

آیا باید نگران سیستم های تشخیص چهره باشیم؟

حریم خصوصی بسیار مهم است.اما در واقع بسیاری از مردم هستند که معنای واقعی حریم خشوشی را

نمی داند. حریم خصوصی به هر حقی برای کنترل اطلاعات شخصی و نحوه استفاده از آنها اشاره دارد

و این می تواند شامل خصوصیات چهره شما نیز باشد. حالا تشخیص چهره چه مسائلی را می تواند ایجاد کند؟

امنیت اولین مسئله ای است که به ذهن هر کسی می رسد. داده های صورت شما می تواند جمع آوری و ذخیره

شود که اغلب بدون اجازه شما صورت می پذیرد. این امکان وجود دارد که هکرها بتوانند به این داده ها

دسترسی پیدا کنند و آنها را سرقت کنند. مسئله دیگر این است که چون این فناوری به سرعت در حال

 گسترش است امکان دارد که صورت شما در بسیاری از اماکن ذخیره شده باشد بنابراین شما نمی دانید که

اطلاعات صورت شما در دسترس چه کسانی قرار دارد. مالکیتمسئله بعدی است. شما صاحب صورت خود

هستید چهره ای که در بالای گردن شما قرار دارد اما تصاویر دیجیتالی شما داستانی متفاوت است. ممکن است

هنگام ثبت نام در یک شبکه رسانه های اجتماعی ، حق مالکیت خود را نسبت به چهره خودرها کرده باشید.

یا شاید کسانی باشند که  تصاویر شما را به صورت آنلاین ردیابی کرده و آنها را به صورت داده

می فروشد. این فناوری می تواند حتی خطر آفرین هم باشد در نظر بگیرید که کسی از شما در یک

مکان عمومی عکس بگیرد و بعد با نرم افزارهای تشخیص چهره بفهمد که شما دقبقا کی هستنید. یا

حتی امکان دارد که این سیستمها اشتباه کنند و شما را به جای افراد دیگر شناسایی کنند تصور کنید

که ممکن است مزنون به ارتکاب جرمی شده باشید که اصلا انجام نداده اید. حتی امکان دارد که دیگر

آزادی های اجتماعی اولیه را نیز در اختیار نداشته باشید و هر کجا که بروید زیر نظر باشید.

 البته همیشه هر فناوری جدیدی که ابداع  و اختراع شده همیشه مورد سواستفاده قرار گرفته است

اما این موضوع نباید دلیلی بر این باشد که خود فناوری به خودی خود خطرناک است.